1. Zeolit

Zeolitler, dört elementten oluşan, volkanik kökenli nadir doğal minerallerdir: toprak, ateş, su ve hava. Belirli jeolojik koşullar altında volkanik buharın yoğuşması ile okyanus suyu arasındaki birkaç bin yıllık kimyasal süreçlerin ve doğal reaksiyonların ürünüdürler.

Güçlü iyon değişimi karakteristik özelliklerinden dolayı bilim, endüstri, tarım ve inşaatta çeşitli amaçlar için kullanılan zeolitlerin çok sayıda alt tipi bilinmektedir. Kristalin bir moleküler yapıya sahip olan klinoptilolit adı verilen bir zeolit ​​alt türü geleneksel olarak insan tıbbında doğal bir ilaç olarak kullanılmıştır.

Zeolit ​​klinoptilolit, ağır metalleri, tehlikeli kanserojen toksinleri, organik zehirleri ve diğer zararlı maddeleri çeken ve adsorbe eden güçlü negatif yüklü bir kafes yapısına sahiptir. Klinoptilolit zeolitin modern tıbbi uygulamasının başlangıcı, organizmanın eş zamanlı remineralizasyon sürecini ve etkili doğal detoksifikasyonu mümkün kılan istisnai biyofiziksel özelliklerine ve iyon değiştirme özelliklerine dayanıyordu.

Modern tıbbi kullanım için zeolit ​​klinoptilolit, tıbbi özelliklerinin çoğaldığı benzersiz bir tribomekanik mikronizasyon ve aktivasyon sürecinden geçer.

Zeolit ​​insan vücudunun kendi maddesi olarak tanıdığı %100 doğal bir mineraldir. Kesinlikle güvenli ve toksik değildir, öldürücü veya toksik dozu yoktur, istenmeyen kontrendikasyonları, yan etkileri veya diğer farmakolojik veya fitofarmakolojik maddelerle etkileşimi yoktur. Zeolit ​​bağımlılık yapmaz, organlarda birikmez ve vücuttan tamamen atılır.

2. Zeolit ​​oluşumu

Zeolitler, oluşumu 100 milyon yıl önce, denizden volkanların çıkması, kıtaları ayırması, dağları oluşturması ve Dünya gezegeninin bugünkü görünümünü oluşturmasıyla başlayan minerallerdir. Volkanik patlamalar sırasında, sıvı lav ve yoğun kül, deniz suyuyla temas halinde, sertleştirilmiş alüminosilikat lav oluşturdu ve bundan binlerce yıl sonra zeolit ​​oluşmaya başladı. Sıcaklık, coğrafi konumlar ve diğer koşullardaki farklılıklar, volkanik kül, lav, su ve hava arasındaki bin yıllık kimyasal reaksiyonlar üzerinde etkili oldu ve bu da farklı zeolit ​​türlerinin özelliklerinde ve bileşiminde çok sayıda farklılığa neden oldu.

3. Zeolitin Özellikleri

Yaklaşık 276 tür doğal zeolit ​​vardır ve morfolojik yapılarına göre lifli, yapraklı ve kristalli olmak üzere üç temel formda görülürler. Kristal moleküler yapıya sahip olan zeolit ​​klinoptilolit insan kullanımına uygundur.

Zeolitler, ağırlıklı olarak tek değerlikli veya iki değerlikli katyonlar içeren kaya bazlı, mikro gözenekli silikat mineralleri, bileşimde alüminosilikatlardır: Na, K, Ca. İyi tanımlanmış bir yapıya sahip hidratlı doğal kristaller olarak, ortak oksijen atomları ile bağlı AlO4 ve SiO2 tetrahedra içerirler. Eski volkanik külün silikat alüminyum molekülleri, klinoptilolit zeolitin tıbbi özelliklerini açıklamak için son derece önemli olan bal peteği gibi katı üç boyutlu yapılar oluşturdu.

Oluşum döneminin bin yılı boyunca ve iyonik yüklerin nötrlüğünü sağlama ihtiyacından dolayı, zeolitte doğal olarak bir uyum süreci gerçekleşti. Bu süreçte zeolit, negatif yüklü bir mineral olarak kalsiyum, soda, magnezyum, demir gibi pozitif mineralleri ve diğer besleyici pozitif yüklü maddeleri kendine çekmiştir. Sağlıklı metabolik fonksiyon için gerekli olan esansiyel katyonlar özellikle önemlidir. Hücresel düzeyde, klinoptilolit zeolitten elde edilen temel katyonlar, daha pozitif yüklü ağır metaller, toksinler ve diğer uçucu organik bileşiklerle kolayca yer değiştirir. Bu sayede organizma gerekli minerallerle zenginleştirilirken aynı zamanda ağır metaller, organik zehirler ve diğer istenmeyen maddelerden arındırılır.

4. Aktif zeolit

Tıbbi kullanım için kullanılan klinoptilolit zeolit, iyileştirici etkisinin bilinen mekanizmalarının ve kapasitesinin kat kat çoğaltılmasını sağlayan özel bir gelişmiş nanoteknolojik tribomekanik mikronizasyon ve aktivasyon yöntemine tabidir.
Klinoptilolit zeolitin mikronizasyon ve aktivasyon süreci, kimyasal bileşiminde değişikliğe neden olmaz, ancak bazı fizikokimyasal özellikler değişir: elektrostatik yük, iyon değiştirme kapasitesi, spesifik aktif yüzey ve sıvı emme kapasitesi artar ve kristal yapının içinden su salınır. . Aktivasyon işlemi sırasında kristal küre yüzey çatlakları alır, böylece iç tabakasında da aktif hale gelir.

Bir gram mikronize zeolit ​​klinoptilolit, 50.000 m2’lik bir yüzey alanına sahiptir ve güçlü terapötik mikro filtreleri temsil eden çok uzun mikro kanallarla iç içe geçmiştir.

21. yüzyılda tıp biliminin gelişimi büyük ölçüde nanoteknolojinin gelişimi tarafından belirlenir, bu nedenle aktifleştirilmiş klinoptilolit zeolit ​​üzerine yapılan araştırmalar, nanotıp alanına girdiği için giderek daha güncel ve yoğun hale geliyor.

Etkinleştirilmiş zeolitin bilimsel olarak araştırılmış moleküler özellikleri:
– adsorpsiyon, moleküler elek
– katyon değişimi, yeniden mineralizasyon, detoksifikasyon
– dehidrasyon ve rehidrasyon
– kataliz
– “şişede sevk”, sinerjistik özellikler, tıbbi maddelerin hücresel düzeye mükemmel bir şekilde taşınması
– biyolojik reaktivite
– zeolit ​​çözeltisinin elektromanyetik alanının biyoelektrik potansiyel düzlemine etkisi

5. Geleneksel kullanım

Çok sayıda geleneksel kültür, zeoliti yararlı özellikleri ve etkinliği nedeniyle binlerce yıldır tıbbi amaçlar için kullanmıştır. Asya’da sağlığı iyileştirmek ve çeşitli sağlık sorunlarını tedavi etmek için kullanıldı ve tıbbi özelliklerinin gizemi, “Tanrı’nın simyasal armağanı” adı altında nesilden nesile aktarıldı. Zeolit, geleneksel Aryuveda tıbbı tarafından da bilinir ve ortaçağ savaşçıları onu savaş yaralarını iyileştirmek için kullanırdı.
Temel tedavi konsepti, zeolitin vücuttan zararlı, toksik veya kanserli maddeleri uzaklaştırarak bağışıklık sisteminin fonksiyonlarını iyileştirme, vücudu alkalize etme, serbest radikalleri nötralize etme ve böylece hayati yaşam gücünü tehlikeye atan blokajları ortadan kaldırma özelliğine dayanmaktadır. . Hayati yaşam gücü serbest bırakıldığında ve aktive edildiğinde, vücudun kendisi kronik hastalıkları iyileştirme ve hafifletme konusunda doğal bir yeteneğe sahip olur. Zeolit, tüm hastalıkların doğal maddelerle tedavi edilebileceği, doğanın her şeye bir çaresi olduğu teorisini doğrulamaktadır.

6. Eylem ilkesi

Zeolit, doğada negatif iyon yüküne sahip ender minerallerden biridir. Bu, zeolit ​​kristalinin pozitif yüklü maddeleri ve parçalarını yakalayan ve onları vücuttaki biyokimyasal süreçlerden izole eden bir “kafes” görevi görmesini sağlar. Zeolit, kendi yapısını kaybetmeden veya bozmadan çevreden pozitif yüklü maddelerin iyon değişimi gibi nadir bir yüksek adsorpsiyon yeteneğine sahiptir.

Aktive edilmiş klinoptilolit zeolitin nano parçacıkları, oluşum döneminde ağ kafeslerinde biriken temel minerallerin besinlerini ve katyonlarını hücresel seviyeye getirir ve metabolizmanın kalan ürünlerini uzaklaştırır, kristal kafes içindeki serbest suyu serbest bırakır, zar potansiyelini geliştirir hücrenin zararlı maddelere karşı geçirimsizliği ve asit-baz durumunu düzenler.

İyon değişimi ilkesi, zeolitin cıva, arsenik, kadmiyum, kurşun, alüminyum, nikelin yanı sıra çok sayıda kanserojen ve viral maddeyi, çeşitli serbest radikalleri ve pestisitler, herbisitler, aflatoksinler, nitrozaminler, amonyak, mikotoksinler, laktatlar, radyoaktif parçacıklar, UV radyasyonu, ilaç yan ürünleri, doğum kontrol hapları, kemoterapi, radyoterapi, ilaçlar, alkol, sigara ve çeşitli oksidanlar, virüslerin bileşenleri, alerjenler ve diğer zararlı maddeler; pozitif iyon yükü.

Zeolitin kafeslerinin içine çektiği toksik maddeler normal eliminasyon süreci ile vücuttan uzaklaştırılırken, zeolit ​​kafeslerinden sıkılarak dışarı atılan esansiyel katyonlar ve diğer besinler, remineralize olarak organizmayı besler ve vücuttaki olumlu etkisini sürdürür. gövde.

Kuantum tıbbı alanından bilim adamları, sulu çözeltideki zeolitin, hücrenin biyoelektrik potansiyeline etki eden bir elektromanyetik alan oluşturduğunu belirtmektedir. Geliştirilmiş biyoelektrik potansiyelin etkisi altında hücre, organizmanın kendini iyileştirme yeteneğine katkıda bulunan artan güç ve canlılık ile işlevlerini yerine getirir. Zeolitin vücutta yutulduktan 4-5 saat sonra meydana gelen biyofiziksel etkisinin aksine, zeolitin su çözeltisinin elektromanyetik alanı sadece iki saat aktiftir. Toksikolojik çalışmalar, insan vücudunun zeoliti organlarda birikmeyen, ancak vücuttan tamamen atılan kendi maddesi olarak tanıdığını kanıtlamıştır.